Category: Eilat

Eilat, Israël

Vanuit Akaba zie je Eilat liggen, een badplaats in Israël. Aangezien we nu alle belangrijke toeristische trekpleisters in Jordanië gehad hadden, leek het ons wel leuk om daar te gaan kijken. We hadden immers vanaf de berg Nebo het beloofde land al gezien. Mozes zou daarna nooit meer Israël betreden en dat zou ons toch niet gebeuren?

We hadden een afspraak met onze vaste taxichauffeur Ali, maar die liet ons dit keer in de steek. Niet getreurd, we sprongen wel in een taxi die voor het hotel stond te wachten. De onfrisse chauffeur, die bekende ‘s nachts in zijn auto te hebben geslapen, kreeg zijn barrel maar ternauwernood aan de praat. Maar na een minuut of 10 werden we afgezet bij de grenspost.

We waren de enigen die de grens over wilden, want het was er doodstil. Snel ging het echter niet. Het Jordaanse gedeelte bevatte vier controles en er moest “exit tax” betaald worden.

We liepen door een strook niemandsland naar de grens met Israël. Nog steeds was er, behalve militairen en douane personeel, niemand te bekennen. We vroegen ons serieus af of dit wel een goed idee was geweest, aangezien niemand anders blijkbaar zo gek was hier de grens over te gaan.

De controle om Israël in te komen was zo mogelijk nog strikter. Onze rugtas werd zo uitgebreid onderzocht, dat dit zeker een kwartier in beslag nam. Toen ze zich er net van verzekerd hadden dat onze zonnebrand en flesjes water geen gevaar vormden, ging er een alarm af en moesten we met zijn allen naar buiten hollen. Gelukkig bleek dit slechts een oefening te zijn.

Nog een paar paspoortcontroles, stempels en kruisverhoren verder was het dan eindelijk gelukt: we waren in Israël. We lieten ons door een taxi in het centrum van Eilat afzetten.

Het viel direct op dat Eilat veel westerser is dan Akaba. Hier geen hoofddoeken en burka’s op straat. We zagen wel sporadisch iemand met een keppeltje op.

Een ander belangrijk verschil is dat hier veel vrouwen werken, in de winkels en ook bij de douane. De stranden waren overvol met toeristen uit alle windstreken.

Het Arabisch is hier vervangen door Hebreeuws, waar we nog steeds niets van begrijpen.

We liepen een pier op en zagen op de andere oever ons hotel liggen.

Merkwaardig genoeg is het vliegveld van Eilat in het midden van de stad, dus de vliegtuigen komen heel laag over. Er is ook veel beveiliging. Bij het winkelcentrum werden we uitgebreid gecontroleerd en we zagen zwaarbewapende soldaten patrouilleren over de straten.

Langs de kust staan veel grote luxe hotels.

De prijzen zijn over het algemeen wat hoger dan in Jordanië en uiteraard moesten we bij de grens onze dinars omwisselen voor sheqels, de munteenheid in Israël. Eén sheqel is ongeveer 20 eurocent waard.

We brachten de middag in Eilat door en trakteerden onszelf op een goede koosjer hamburger en milkshake. Daarna gingen we terug naar de grens waarin we opnieuw alle controles in omgekeerde volgorde ondergingen. Een hoop stempels en een ervaring rijker kwamen we uiteindelijk weer terug in Jordanië.